میزبان های آنفلوانزای فوق حاد :
تمام پرنده ها نسبت به این بیماری حساس هستند بخصوص بوقلمون ، مرغ ،خروس، شتر مرغ ، قرقاول ، کبک ،اردک ، طوطی ، سره ، مینا ، بلدرچین ولی حساسیت بوقلمون از همه پرندگان بیشتر است.پرنده های مهاجر بخصوص اردک و غاز بیمار می شوند ولی تلفات آنچنانی ندارند نقش عمده ای در انتقال بیماری دارند انسان ها پس از تماس با پرنده های آلوده مبتلا می گردند.کمترین حساسیت به آنفلوانزا در کبوتر و سار می باشد . شاهین و طوطی به آنفلوانزا حساسیت زیادی دارند، کلاغ و شاهین با خوردن پرنده های آلوده به آنفلوانزا بیمار می شوند
علایم بیماری آنفلوانزا :
پرنده های آلوده با کاهش مصرف دان و ژولیدگی دور هم جمع می شوند و سیانوز و تورم سر ،ریش و تاج ، خونریزی در زیر ساق پا، ترشح چرکی تا کمی خونی بینی و وجود عفونت و ترشح چرکی خونی در دستگاه تنفس ، گوارش و سیستم ادراری دیده می شود در آنفلوانزای فوق حاد پرندگان بخصوص در بوقلمون تیپ H5N8 با شروع ناگهانی، نشانه های شدید و مرگ ومیر سریع می باشد که تلفات آن به 100 در صد هم می رسد.